Magialat.pl

ok!
ale ,ale nie napisalas ani slowa na temat-co myslisz o smierci?????czyzby unikanie albo mi sie wydaje....hehhehhheh

to dobrze ze ci sie przypomnialo-przyjaciol trzeba szanowac
mnie tez bylo smutno jak to pisalam.....
w takich tematach zawsze sie robi smutno./lepiej-chwila zadumy nad przemijaniem i kruchoscia zycia....mahniowa godzina....

macie racje kolezanki...
trzeba w ogole szanowac innych...
i cieszyc sie zyciem, ludzmi...
poki sa...
ja nadal ciagle trace czas...
moze kiedys zmadrzeje?

nastepna -sentenca-spieszmy sie kochac........./j.t
bardzo prawdziwa-dobrze pamietac ze nie tylko czekamy na ksiecia z bajki /swojej wlasnej ale tez mamy przyjaciol-tych trzeba szanowc
nie wydaje mi sie zebys ,,,tracila czas...
...ale warto....to cytat z echooo-zatrzymac sie na chwile-bo nic wartosciowego mnie nie dgoni!
ja zatrzymuje sie zawsze na chwile...od casu do czasu,zeby zadzwonic ..odwiedzic...zobaczyc....a czasem sie -nie odzywam-zeby uslyszec-co u cieie-nie odzywasz sie?wszystko ok?

ps.wczoraj widzialam zabe w ogrodze nocna pora.......nie calwalam...ale nie powiem-mysl taka mnie naszla przez chwile


wydaje mi sie-ze ,Agnieszko-wiekszosc tak ma ,ze jak mysli o przemijaniu-stwierdza-zycie przecieka mi przez palce -nie wydajemi sie zeby to byla prawda-poprostu nie usiadlas nigdy zeby sie zastanowic na spokojnie-Czego juz dokonalam?????

Tak kochajmy ludzi bo tak szybko odchodza.....Ja takze wiele razy mialam stycznosc ze smiercia-w poprzedniej pracy i w zyciu osobistym...Wiem co to znaczy trzymac za reke kogos kto odchodzi.Nigdy nie bylo to dla mnie latwe,zawsze to odczucie o przemijaniu...i niesamowita bazsilnosc....

Grazia.K pisze:Tak kochajmy ludzi bo tak szybko odchodza.....Ja takze wiele razy mialam stycznosc ze smiercia-w poprzedniej pracy i w zyciu osobistym...Wiem co to znaczy trzymac za reke kogos kto odchodzi.Nigdy nie bylo to dla mnie latwe,zawsze to odczucie o przemijaniu...i niesamowita bazsilnosc....

bezsilnosc jest najgorsza...
tez to przezylam....
a najgorzej gdy bliska osoba cierpi..
nie wiedzialam juz o co sie modlic ....
o szybka smierc ...bez meki...czy o zycie....

Boss pisze:Życie po śmieci...
Iluż filozofów podejmowało ten temat...
A jaki jest Wasz - poglad na te sprawy ??

To nie jest sprawa filozofow,to jest sprawa rozumienia zycia na ziemi.
Owszem filozofia,ale filozofia tego nie rozwiaze,juz predzej matematyka ,fizyka i chemia,bilogia .
Jatez wiem na wlasnej skorze jak to jest i dzieki temu jestem innym czlowiekiem,ale nie poprzestalem natym ze zajrzalem na chwile do nieba, albo do czasca jak kto woli,tylko od tamtego czasu,kazdego dnia szukam dowodow i argumentow ,ktore pozwola zrozumiec ,nie tylko nam wybranym ale ica wielu tym co z tego powdu, ze tylko wierza wjedno zycie
gnaja cala przyszlosc dla pokolen ,.....
Kto wierzy ze : jutro moze umrzec, robi dlugi,kto wierzy ze umrze za tydzien troszczy sie o siebie,kto umie sobie wyobrazic ze zyje trzy miesiace,ma dom z kartona, kto umie sobie wyobrazizic,ze zyje rok zwiedza swiat,kto umie sobie wyobrazic, ze zyje dziesiec lat
podejmuje prace ,kto umie sobie wyobrazic ze zyc bedzie 50 lat, buduje dom,kto umie sobie wyobrazic,ze zyc bedzie nastepnych setki wcielen,zmienia ludzi na lepszych.
Kto pojmuje ze narodziny jego duszy maja poczatek w atomie wodoru,a koncza sie boskoscia,pracuje kazdego dnia nad rozwojem,szukajac tych ,ktorzy juz umieja zrozumiec jego i pierwsze strukury w chaosie.
Trudny temat, ale skoro tu same wapniaki , to moze byc ciekawie.
Czesto zadaje sobie pytanie jak to sie dzieje ,ze katolicy tak dokladnie wiedza co jest po zyciu,a zaden nie interesuje sie co bylo przed jego zyciem

albern pisze:Czesto zadaje sobie pytanie jak to sie dzieje ,ze katolicy tak dokladnie wiedza co jest po zyciu,a zaden nie interesuje sie co bylo przed jego zyciem

pewnie było inne życie i tak sobie myślę że jak sobie zasłużyłam w poprzednim zyciu tak mam teraz. A że zmarli nie odchodzą w nicość wiem na przykładzie mojego ojca. A było to tak: 3-go dnia po jego smierci stanął w drzwiach mojego domu tak nienaturalnie wysoki i usmiechał się, zapytalam "gdzie teraz jesteś?" ale on nic nie odpowiedzial tylko nadal sie usmiechał, ponownie zapytalam jak tam jest? ale odpowiedzi nie było, zapytalam więc "nie możesz powiedzieć?" i wtedy pokiwał potakująco głową. Zniknął a ja uświadomiłam sobie że nie śpię. Nie bałam się, cieszyłam się że jest zadowolony, ale po kilku miesiącach przyśnił mi się że bardzo cierpi.
Lubię rozważać ten temat, czytałam "Życie po zyciu" "Życie po śmierci" itp Ciekawe i zastanawiające.

jo-anna pisze:zmarli nie odchodzą w nicość

Pozostającym , z tą filozofią łatwiej żyć.
Mój ojciec był głuchoniemy(wada nabyta w czasie wypadku) W tamtych ,zamierzchłych czasach i w dodatku na wsi nie było dla takich dzieci
szkół,więc język migowy stworzył sobie sam.Pamiętam ,że wszystkie moje modlitwy,jako dziecka,to były prośby o przywrócenie mu słuchu.Pamiętam też mój smutek,kiedy widziałam jego rozżalony wzrok,wodzący po ustach mówiących.
I w kilka dni po śmierci ( nie wiem sen to czy jawa)usłyszałam swoje imię wyraźnie przez niego wypowiedziane B A R B A R A .Zrozumiałam - aha jest mu tam dobrze,nie musi już mówić , słyszeć .Wszystko już wie.

Czyli cos w co i ja wierze potwierdza sie w waszych opowiesciach...cos w tym jest

Jestem tą "wątpiącą", a jednak w najcięższych i wydawałoby się bez wyjścia sytuacjach, nie mogę się oprzeć wrażeniu, że moja nieżyjąca matka nade mną czuwa i w jakiś cudowny sposób kieruje działaniami innych ludzi, którzy mi w najróżniejszy sposób pomagają tak, że cudem udaje mi się z nich wybrnąć. Więc może przyjdzie taki moment, że dana mi będzie wiara? Mam taką nadzieję, bo łatwiej jest się starzeć wierząc, że smierć nie jest absolutnym końcem...

ja nigdy na powaznie nie zastanowialem sie co bylo przed moim urodzeniem i co bedzie po smierci... zycie - to cud natury ktory dostalem przy urodzeniu i ja krocze po nim , staram sie delektowac kazda chwila ... duzo czasu mi zeszlo na to zeby przestac grysc siebie za przeszlosc albo martwic sie przyszloscia , lecz cieszyc sie tym co otacza , czerpac radosc z tego ze jestem , jestem tu i teraz..